Aller au contenu

obtini

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « obtinere » («bén tni, awè d' plin droet; mintni, wårder»), çou ki dene on mot avou l’ cawete d’ infinitif « -i » des viebes.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) obtén
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) obtinoz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) obtinans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) obtegnnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) obténrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) obtineu
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) obtegne
pårt. erirece (dj’ a, vos av) obtinou

obtini

  1. (viebe å coplemint) poleur awè, tot li dmandant u l' meritant.
    • Les raeces di tchén ont stî obtinowes, dispu des meyes d' anêyes, tot racoplant des tchéns del minme famile Lucyin Mahin (fråze rarindjeye).

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C13, R13

Ratournaedjes

[candjî]
riçure après awè bén dmandé