Aller au contenu

poûtner

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje «poûte» avou l’ dobe cawete « -ner » des viebes.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) poûtnêye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) poûtnez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) poûtnans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) poûtnêynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) poûtnêyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) poûtnéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) poûtnêye
pårt. erirece (dj’ a, vos av) poûtné
Ôtes codjowaedjes come tchicter

poûtner (v. sins coplemint)

  1. (mot d’ acleveu di tchvås) fé l' polén, po ene cavale.

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
fé l' polén