Aller au contenu

raboulet

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « boulter », avou l’ betchete « ra- » ey avou l’ cawete « -et »; pal voye do vî lingaedje d’ oyi «rebulet» (minme sinse) (çou ki dmeure cwand on a "raboulté" = çou ki dmore dins l' aidje après l' dierin boultaedje).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
raboulet raboulets

raboulet omrin (nén contåve) (pus sovint eployî å pluriyal)

  1. (mot d’ mônî) farene nén raidjeye, k' on s' endè sieve asteure po fé do gris pwin, dinltins po dner ås biesses.
    • On meteut do raboulet dins l' cabolêye po les pourceas Motî d’ Cînè (fråze rifondowe).
  2. Loukîz a : «raboulets»

Mots vijhéns

[candjî]

laton; Loukîz a : « laton »

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Coûtchant, w. do Mitan, Basse Årdene

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C65, E170, E200, O81

Ratournaedjes

[candjî]
farene nén raidjeye
çou ki dmeure do grin molou passé al boultreye Loukîz a : raboulets