Aller au contenu

rawaitî

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : riwaitî.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « waitî » avou l’ betchete « ra- » des viebes çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje «  » des viebes.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) rawaite
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) rawaitîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) rawaitans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) rawaitnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) rawaitrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) rawaitive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) rawaite
pårt. erirece (dj’ a, vos av) rawaitî
Ôtes codjowaedjes come waitî

rawaitî (viebe å coplemint)

  1. waitî comifåt.
    • C’ est èn ome bén moussî ki tome e pane avou s'-t oto, e plin mitan del tchampagne : i leve li capot et cmince a rawaitî e moteur cwand il etind ene vwès ki dit « Ça doet esse les boudjiyes ! » André Mottet (fråze rifondowe).
  2. (viebe å prono) si loukî comifåt.
    • Cwand ele passéve divant l’ werene d’ on botike, ele tournéve si tiesse so l’ costé po n’ si nén rawaitî Jacques Desmet (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
bén loukî a
si waitî comifåt