Aller au contenu

reupyî

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « reupe » avou l’ cawete di codjowaedje « -yî » des viebes.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) reupeye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) reupyîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) reupians
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) reupeynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) reupeyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) reupyive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) reupeye
pårt. erirece (dj’ a, vos av) reupyî

reupyî

  1. (v. sins coplemint) rexhe, sovint sins l' voleur, des gåz foû do stoumak.
    • On n' doet nén reupyî dvins ene oniesse kipagneye. Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Li cope d’ ådvins vént-st aprume do reupyî et d’ s’ essocter sol boird del tåve. Arthur Xhignesse, « Boule-di-Gôme », 1912, p.9 (fråze rifondowe).
Parintaedje
[candjî]
Sinonimeye
[candjî]
Sipårdaedje do mot
[candjî]

w. do Levant, w. do Mitan

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
[candjî]
rexhe, sovint sins l' voleur, des gåz foû do stoumak