Aller au contenu

rinoyî

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di r(i)-
avou ene sipotchåve voyale avou ene divanceye voyale sipotcheye cogne
rinoyî ernoyî rnoyî

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe «noyî», avou l’ betchete « ri- » des viebes.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) r(i)noye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) r(i)noyîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) r(i)noyans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) r(i)noynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) r(i)noyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) r(i)noyive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) r(i)noye
pårt. erirece (dj’ a, vos av) r(i)noyî
Ôtes codjowaedjes come waitî

rinoyî (viebe å coplemint)

  1. èn pus ricnoxhe (ene parole dinêye, ene respectêye djin).
    • Il a rnoyî ses parints Motî d’ Cînè (fråze rifondowe).
    • Foû d’ mes ouys ! Dji vs rinoye ! Henri Simon, « Li bleû-bîhe » 1886, (eplaidaedje da Jean Haust e 1936), p.25 (fråze rifondowe).
    • A ! vs estoz målureus D' vir vosse feye come ovrire; èm må est pus afreus : èm gårçon rnoye ès pere — J. Vanhese (fråze rifondowe).
    • Dji n' rinoyrè måy li cwarmea — siermint des noveas mwaisses do cwarmea d' Måmdiy (fråze rifondowe).
    • Mins rnoyî nosse walon, n' est ç' nén rnoyî nosse raece Bob Dechamps (fråze rifondowe).
  2. ni nén vleur d' ene sacwè.
    • Piede l' esperince, c' est rnoyî l' gråce di Diu,
      Et so cisse tere, sour, tote poenne si discråwe. Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "Bon cour ni pout minti", p.74 (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : O0

Ratournaedjes

[candjî]
èn pus ricnoxhe
ni pus vleur, ni pus rçure