Aller au contenu

rivoleur

Èn årtike di Wiccionaire.
Cogne prumrece (dirî V.) Dissipotchaedje (dirî C.) Divanceye voyale (dirî C.)
rivoleur / rivleur rvoleur ervoleur


Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe «voleur», avou l’ betchete « ri- » des viebes

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) rivou / rvou
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) rivloz / rvoloz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) rivlans / rvolans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) rivolnut / rvolnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) rivôrè / rvôrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) rivleut / rvoleut
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) rivoye / rvoye
pårt. erirece (dj’ a, vos av) rivlou / rvolou

rivoleur

  1. (viebe å coplemint)
    1. voleur co on côp.
      • Endè rvouss, des canadas ?
      • Pusk' i les rvout, madame, et bén i les rårèt
        Mins ci srèt alors mi k' lezî rpoirtrè.
        O! K' a-dju mezåjhe di vos po ene tchintreye pareye
        — Ep. Martial, Bultén del Societé d' Lidje, Bulletin de 1858, ‘’Li savtî des recoletes’’, 69-73 (fråze rifondowe).
    2. bén vleur riprinde (ene martchandijhe k' on-z a vindou).
      • I lyi a rapoirté les gåtés canadas, mins leye n' elzès rivla nén Sintake Rimåke (fråze rifondowe).
  2. (aidant viebe)
    1. voleur (fé ene sacwè k' on-z a djoké d' fé).
      • I rvôreut ben aler al shijhe e leu måjhon.

Ratournaedjes

[candjî]
voleur co on côp
bén vleur riprinde (ene martchandijhe k' on-z a vindou)