Aller au contenu

rodji

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « rodje » avou l’ cawete di codjowaedje « -i » des viebes.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) rodji / rodjixh
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) rodjixhoz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) rodjixhans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) rodjixhnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) rodjirè / rodjixhrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) rodjixheu
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) rodjixhe
pårt. erirece (dj’ a, vos av) rodji
Ôtes codjowaedjes come prusti

rodji (v. sins coplemint)

  1. divni rodje.
    • Les ceréjhes rodjixhèt ddja. Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Su l’ vôye qui nos min.ne à l’èglîje,
      Li vint a chové lès nûléyes,
      Nos massales rodjichenut d’zo l’ bîje
      On s’ rafîye tot laudje dèl vièspréye
      Jacques Desmet.
  2. (imådjreçmint) aveur honte.
    • Nos n’ estans co nole pårt, pusk’ on baståd rodjixh co tot s’ l’ oyant dire. Arthur Xhignesse, « Bwègnes mèssèdjes & pititès gotes » (1905), p.13 (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
divni rodje