Aller au contenu

rodje

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « rubeus » ‎(« rŭbĕus »).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]

rodje

  1. (coleur) coleur soûmintrece (avou l' djaene et l' bleu), li cene do sonk.
    • Li rodje vos ahåye bén.
  2. comunisse ou socialisse.
    • Vosse pere a todi vôté po les rodjes.
  3. (mot del fotbale) djouweu ou sopoirteu do Standård di Lidje.
    • Alez les rodjes !
  4. (mot d’ colebeu) sôre di colon.
    • Mi ptit rodje, il a fwait cénkinme so Cambrai, mins dji n' a måy rén dit a nolu, mi ! Paul-Henri Thomsin, ratournant "Li vî bleu" da François Walthéry & Raoul Cauvin, 2011 (fråze rifondowe).
  5. (mot d’ teyåte) sôre di rodje mastike.
    • Avou l' rodje, l' poude, li perike,
      I savèt bén s' fé bea. Jean Bury, Joyeux rèspleus (1899), "Les artistes" (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

(minme sourdant etimolodjike)

Dischindance

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
rodje

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin rodje rodjes
femrin atribut rodje rodjes
femrin epitete
(todi padvant)
rodje rodjès

rodje omrin et femrin

  1. k' a cisse coleur la.
    • Cwand nenene a metou s' rodje cote, ele barbote come ene viye sote (tchanson d' efant).

Ratourneures

[candjî]
  1. co pus rodje k' ene piyône, rodje come ene crissôte, rodje come ene cresse di cok ; rodje come on colåd
  2. fé rodje

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Ratournaedjes

[candjî]
rodje