Aller au contenu

tchivea

Èn årtike di Wiccionaire.
Plinne cogne (råle) Spotcheye cogne
tchivea
/ʧi.'vja/
tchvea
/ʧfja/

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén «capillus» (minme sinse), avou l’ cawete « -ea ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
tchivea tchiveas

tchivea omrin (pus sovint eployî å pluriyal)

  1. poyaedje k' ene djin a sol dizeu di s' tiesse.

Ratourneures

[candjî]
  1. li ci ki n' a k' deus tchveas, il a åjhey di les pingnî
  2. aveur on tchvea sol linwe
  3. ostant pingnî on diåle ki n' a pont di tchveas
  4. awè les tchveas toprès del tiesse
  5. ni tini ki pa on tchvea : tini a poenne
    • Et, qwand l’ måleûr mu pind d’zeû l’ tièsse,
      Come on coûtê qui n’ tint qu’ p'on dj’vè,
      El plèce du m’ plainde ou d’ fé l’ kègnèsse,
      Mi, dj'inme bin mîs d’ hufler m’ couplet
      Martin Lejeune, On såye sès éles, 1895.

Parintaedje

[candjî]

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

blancs tchveas

Mots vijhéns

[candjî]

pwel / poy, poyaedje

Dizotrins mots

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
poyaedje k' i gn a sol dizeu del tiesse des djins

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike tchivea so Wikipedia