Aller au contenu

terer

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « tere », avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) tere
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) terez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) terans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) ternut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) terrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) teréve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) tere
pårt. erirece (dj’ a, vos av) teré
Ôtes codjowaedjes sipepieus tåvlea

terer

    1. (viebe å coplemint) ricovri avou del tere.
    2. (v. sins coplemint) saetchî ene sacwè foû del tere.
      • A-t-on jamais r'côper les éles
        A l' oûhê ki vout rèvoler ?
        Ni sèyîz don nén trop cruéls
        Å c'minçant ki vout s' èscoler !
        Mu rîmê n' est k' on tarlatèdje,
        Mins djèl tèl tère dè fond du m' cour
        Martin Lejeune, 1895.

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
rascovri avou del tere
terer di