Aller au contenu

årvolou

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « årvol- » ‎(« årvô »), avou l’ cawete « -ou ».

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin årvolou årvolous
femrin padrî årvolowe årvolowes
femrin padvant årvolowe årvolowès

årvolou omrin

  1. (mot do bastimint) k' a l' cogne d' èn årvô.
    • Vos vieroz des beas årvolous dzeus d' ouxh.
  2. (mot des tchårlîs et des tcherons) k' a do scussiadje, tot cåzant d' ene rowe.
    • Vosse rowe est trop årvolowe, tcheron; ele va rider evoye cwand on irè trops rade.
  3. (mot d’ medcén) k' a les djambes ki ployèt, ki n' tént waire so ses pates.
  4. (imådjreçmint) broxhûle, må aclevé, roufrouf, minteu.
    • Il est trop årvolou; i n' fwait nén åjhey viker avou lu.

Sinonimeye

[candjî]
k' a des crombès djambes

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C13, R13
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

Ratournaedjes

[candjî]
  • F. bancal, arqué.
  • F. bourru(e), brutal(e), brusque, arrogant(e), évaporé(e).

Sustantif

[candjî]
    • C' est èn årvolou, i n' fwait nén a s' fiyî a çou k' i raconte.

Adviebe

[candjî]