Aller au contenu

ahoukî

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « houkî », avou l’ betchete « a- » des viebes, avou l’ cawete di codjowaedje «  » des viebes.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) candje
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) candjîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) candjans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) candjnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) candjrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) candjive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) candje
pårt. erirece (dj’ a, vos av) candjî
Ôtes codjowaedjes come waitî

ahoukî (viebe å coplemint)

  1. fé vni ene sakî tot l' houcant.
    • I passe sol pavêye : ahoukîz l' cial, nos lyi alans fé s' manêye. Motî Haust (fråze rifondowe).
    • Li rôzé solo pleure do n’ poleur aswadji
      Totes ces ptitès måjhones k’ ont l’ air di l’ ahoukî. Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Tåv’lê d’iviér », 1912, p.23 (fråze rifondowe).
  2. (noûmot) fé vni oficirmint.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
  3. assaetchî tot fjhant on brut.
    • Li tindeu s' sieve d' apels po-z ahoukî les oujheas. Motî d’ Vervî (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
fé vni ene sakî tot l' houcant
fé vni oficirmint
assaetchî tot fjhant on brut

Pårticipe erirece

[candjî]
singulî pluriyal
omrin ahoukî ahoukîs
femrin ahoukeye ahoukeyes

ahoukî omrin

  1. Pårticipe erirece omrin do viebe "ahoukî".

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin ahoukî ahoukîs
femrin padrî ahoukeye ahoukeyes
femrin padvant ahoukeye ahoukeyès

ahoukî omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. k' a stî houkî cial djondant.

Ratournaedjes

[candjî]
k' a stî houkî cial djondant
fé vnou oficirmint
assaetchî tot-z åyant-st oyou on brut