amer

Walon (Rifondou)

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « amer », el pout stitchî vaici.

AFE :
- diferins prononçaedjes : /a.ˈmeʀ/ /a.ˈmɛʀ/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /a.ˈmɛʀ/
Ricepeures : nén rcepåve

amer omrin

k’ a-st on gosse nén foirt plaijhant, come li ci do cafè sins souke.
- C’ est amer come del djiniesse. — Jules Defresne, Vocabulaire du règne végétal à Coo et aux environs (fråze rifondowe).
- Ki l' vicåreye est bén amere :
  Sereut ç' veur k' on-z î sofere tant ?— Martin Lejeune, Bultén del Societé d' Lidje, "Dj’a dîh-ût ans", tome 43, p. 143 (fråze rifondowe).

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

amer

singulî	pluriyal
amer	amers

amer omrin et femrin

(mot d’ fiziolodjeye) bîle (do foete).
- (D' in lîve pou rire) La on live ki disloye les niers des mashales, ki remoenne l' amer et ki fwait wespiyî l' misse — Lucien Namèche (fråze rifondowe).
- Ele fwait on rméde avou l' amer do coshet — Båze di dnêyes di l’ Årdene nonnrece (fråze rifondowe).
(pa stindaedje do sinse) (antomeye) pitite potche metowe sol foete la k' el bîle si rashonne (ås biesses).
- Waite a twè di n' nén trawer l' amer, la, twè !
- Ass côpé l' amer ? — Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
(amagnî) likeur d' absinte.
- Bevans ene pitite gote d' amer — D.T.W.

potche d’ amer
- Les docteurs lyi ont rsaetchî troes grossès pires foû di s' potche d' amer — Båze di dnêyes di l’ Årdene nonnrece (fråze rifondowe).

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

pitite potche ki rascod l' bîle do foete