Aller au contenu

amourachî

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Calcaedje do francès « enmouracher » (minme sinse), çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje «  » des viebes.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) amourache
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) amourachîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) amourachans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) amourachnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) amourachrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) amourachive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) amourache
pårt. erirece (dj’ a, vos av) amourachî
Ôtes codjowaedjes come waitî

amourachî

  1. (viebe å prono) divni amoureus di.
    • LIZE. - Mamjhele Dåvid k' e-st ene djonne feye ...
      FRANCWES. -Ene djonne feye d' ouy, cwè !
      LIZE. Djusse ... S' a-st amourachî d' nosse Djan ou puvite di s' talint et l' efant... Joseph Mignolet, "Li vôye qui monte" (1933), p.5 (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
amourachî

Pårticipe erirece

[candjî]

amourachî omrin

  1. Pårticipe erirece omrin do viebe "amourachî".