Aller au contenu

astådje

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Svierba do viebe « astårdjî » çou ki dene on mot bodje « tådje » avou l’ dobe betchete « as- ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
astådje astådjes

astådje femrin

  1. (cronolodjeye) durêye di tins k' on n' est nén co la, et k' on divreut.
    • Li trén årè dijh munutes d' astådje.
    • Co ene feye cénk munutes d' astådje, Chabot. Paul-Henri Thomsin, ratournant Maigret èt l’danseûse d’å Gai-Moulin, 1994, p. 11 (fråze rifondowe).
  2. sacwè ki vos espaitche di fé çou k' vos vlîz.
    • Mi cour, c' est èn ouxh grand å lådje
      Po tos les pôves k' ont des astådjes Robert Bauffe (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. sins nole astådje
    • On djoû, Wiyême ritourna si spågne-måyes ;
      Adon, sins nole astådje, come s’ i pierdeut li tiesse,
      Fjha l’ voye di Sint-Tibå
      Po les mås
      K’ ele fjhént divni caegnaesse. Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Wiyême li crustin », 1922, p.105-106 (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]
termene k' on n' a nén co arivé
sacwè ki vos espaitche di fé çou k' vos vlîz

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
termene k' on n' a nén co la
sacwè ki vos espaitche di porshure;Loukîz a : Motyince:målåjhmince po fé åk/walon

Codjowas

[candjî]

astådje

  1. indicatif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « astårdjî ».
  2. suddjonctif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « astårdjî ».
  3. kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe « astårdjî ».

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :