Aller au contenu

dismanver

Èn årtike di Wiccionaire.
(Redjiblé di dismanvêye)

Etimolodjeye

[candjî]

forveyou bodje "manver" (manivele), avou l’ betchete « dis- » des viebes.

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) dismanvêye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) dismanvez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) dismanvans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) dismanvêynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) dismanvêyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) dismanvéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) dismanvêye
pårt. erirece (dj’ a, vos av) dismanvé
Ôtes codjowaedjes come tchicter

dismanver (viebe å coplemint)

  1. dibrôler.
    • Cwand i s' sieve d' ene sacwè, c' est pol dismanver.
    • I m' a tot dismanvé mes ostis Motî del Lovire (fråze rifondowe).
    • Les fayés silinces ont dismanvé mes pî-sintes David André (fråze rifondowe).
  2. furler, forlanguer.

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
  • F. démantibuler, détériorer, détruire.
  • F. gaspiller, dilapider.