Aller au contenu

displanter

Èn årtike di Wiccionaire.
Li rfondaedje di ç’ mot cial est co so balance.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « planter » avou l’ betchete « dis- » di disfijhaedje des viebes ey avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) displante
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) displantez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) displantans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) displantnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) displantrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) displantéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) displante
pårt. erirece (dj’ a, vos av) displanté
Ôtes codjowaedjes sipepieus tåvlea

displanter (viebe å coplemint)

  1. (botanike) rissaetchî (ene plante) foû d' tere, po l' riplanter ôte pårt.
    • A ç’ moumint la, cwand il ont 7, 8 cm di grand, on pout displanter les djonnes toubaks po ls aler mete dins les tchamps (Yvon Barbazon).
  2. (imådjreçmint) fé baguer (ene djin) lon d' ses waibes.

Ratourneures

[candjî]
  1. on n' displante nén les viyès djins

Parintaedje

[candjî]

Mots vijhéns

[candjî]

råyî

Sinonimeye

[candjî]

Contråve

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
rissaetchî ene plante di tere, pol riplanter