Aller au contenu

disploumer

Èn årtike di Wiccionaire.
(Redjiblé di disploumêye)

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) displome
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) disploumez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) disploumans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) disploumnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) disploumrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) displouméve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) displome
pårt. erirece (dj’ a, vos av) disploumé
Ôtes codjowaedjes come alouwer

disploumer (viebe å coplemint)

Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

I. [v.c.] ploumer, dj' ô bén:

  1. rissaetchî les plomes a.
    • Ploumer ene poye, on pidjon.
    • C' est nén rén do disploumter des ptits oujheas.
    F. déplumer, plumer.
  2. rissaetchî les foyes, les fleurs, les fruts.
    • Li bijhe disploumtêye les coxheas.
    • Vos avoz co stî disploumter mes rôzîs.
    F. effeuiller, dégarnir.
  3. prinde tos les cwårs da.
    • I s' a fwait disploumter ås bêyes.
    • Tot djouwant avou les cwårs di s' patron, i displome li banke del royinne d' Inglutere et fé tronner les martchîs ås tites dins l' monde etir Lucyin Mahin.
    Loukîz a: emantchî.
    F. plumer, dépouiller, déposséder, escroquer.

II. si disploumer u si disploumter [v.pr.]

  1. wayimer (piede ses plomes, al såjhon u a cåze di programes d' aclecaedje, tot djåzant des poyes et ds ôtes oujheas.
    • Dj' estans al såjhon k' les poyes si disploumèt.
    F. muer.
  2. piede ses foyes å waeyén-tins tot djåzant des åbes.
    • Avou l' djalêye, les foyes des åbes ont stî flaneyes, mins l' nute k' a tant shoflé, il ont stî tot disploumés. Louis Nisen (fråze rifondowe).
    F. se défeuiller.
  3. piede ses tchveas.
    • Waite on pô, dji m' displome tot.
    F. se dégarnir.

Sinonimeye

[candjî]