Aller au contenu

disvôtyî

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « vôte », avou l’ betchete « dis- » di disfijhaedje des viebes, avou l’ dobe cawete « -yî » des viebes

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) disvôteye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) disvôtyîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) disvôtians
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) disvôteynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) disvôteyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) disvôtyive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) disvôteye
pårt. erirece (dj’ a, vos av) disvôtyî
Ôtes codjowaedjes come tcheryî

disvôtyî (viebe å coplemint)

  1. disfé l' ravôtiaedje, rissaetchî l' ewalpeure.
    • On ravôtyive les velos dins des bandletes di gris papî; arivés a Brussele, li prumî ovraedje, c’ esteut di les disvôtyî Émile Pècheur (fråze rifondowe).
  2. disvudî (do fi).

Ratourneures

[candjî]
  1. disvôtyî l' fi del kinoye : esse a damadje.

Parintaedje

[candjî]

disvôtiaedje

Sinonimeye

[candjî]

distoirtiyî, diswalper, disbaler

Contråve

[candjî]

ravôtyî

Ratournaedjes

[candjî]
disvôtyî