disvôtyî
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « vôte », avou l’ betchete « dis- » di disfijhaedje des viebes, avou l’ dobe cawete « -yî » des viebes
Viebe
[candjî]Djin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | disvôteye |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | disvôtyîz |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | disvôtians |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | disvôteynut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | disvôteyrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | disvôtyive |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | disvôteye |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | disvôtyî |
Ôtes codjowaedjes | come tcheryî |
disvôtyî (viebe å coplemint)
- disfé l' ravôtiaedje, rissaetchî l' ewalpeure.
- On ravôtyive les velos dins des bandletes di gris papî; arivés a Brussele, li prumî ovraedje, c’ esteut di les disvôtyî — Émile Pècheur (fråze rifondowe).
- disvudî (do fi).
Ratourneures
[candjî]- disvôtyî l' fi del kinoye : esse a damadje.
- Ci n' esteut nén seulmint a ses djins k' ele disvôtyive do fi djus d' leu kinoye — Jean Lejeune di Djoupeye, Avå trîhes èt bwès, p. 95 (fråze rifondowe).
Parintaedje
[candjî]Sinonimeye
[candjî]distoirtiyî, diswalper, disbaler