Aller au contenu

dizeriter

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di d(i)-
Plinne cogne Sipotcheye cogne
dizeriter dzeriter

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « eriter » avou l’ betchete « dis- » di disfijhaedje des viebes, (avou on ristitchî Z po stoper l' ahiket)

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) d(i)zerite
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) d(i)zeritez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) d(i)zeritans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) d(i)zeritnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) d(i)zeritrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) d(i)zeritéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) d(i)zerite
pårt. erirece (dj’ a, vos av) d(i)zerité
Ôtes codjowaedjes sipepieus tåvlea

dizeriter (viebe å coplemint)

  1. rissaetchî, pa testamint, si eritance a (onk, ene ki ça lyi rvént).
    • On n' pout nén dzeriter ses efants.

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
rissaetchî si eritance a