Aller au contenu

djåzrene

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje arabe « جزائري » ‎(« jazâ'irî ») (aldjeryin), prononcî a môde aldjeryinne djaza.iri), avou l’ cawete « -ene »; racuzinåve avou vî francès « jaseran »; mot cité dins l’ FEW 19 57a

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
djåzrene djåzrenes

djåzrene femrin

  1. (oujhea) djaene moxhon ki l’ sincieus no, c’ est : Emberiza citrinella.
    • Dj' a des djåzrenes dins m' corti.
  2. (pa stindaedje do sinse) pitite feye.
    • Gn a deus djåzrenes ki s' ont peté a rire; di lu, kécfeye Motî Gilliard (fråze rifondowe).
    • Å banket, les djåzrenes
      Si cassèt pår do souke a côps d’ loce sol narene. Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Pasquèye », 1922, p.107 (fråze rifondowe).
    • A l' nute, popa, e rmontant dal gåre, rapoirtéve si djåzrene a bresse ou l' ramoenner pa l' mwin Auguste Laloux, Li curè d’ Sautau, p. 47 (fråze rifondowe).

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]
pitite feye

Mots vijhéns

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
djaene moxhon
djonne feye Loukîz a : båshele

Sourdants

[candjî]

Etimolodjeye: ALW8

Waitîz eto

[candjî]