farene
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Tayon-bodje latén « farīna » (minme sinse).
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /fa.ˈʀɛn/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /fa.ˈʀɛn/
- Ricepeures : fa·rene
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
farene | farenes |
farene femrin
- (mot d’ mônî) grin spotchî dins on molén, sins les ewalpeures, po fé do pwin et des påstedjreyes.
- Borkin sins pwin Borkene Sins farene (rima d' Sint-Houbert do tins del guere di 40).
- Tchåssîz lyi ene narene
Sol narene k' il a,
Ou fjhoz l' blanc d' farene
Si n' l' est nén dedja ! — Louis Lagauche, "L' inmant", Les Djîles, (1947), p. 127 (fråze rifondowe). - Et l' mônî do Grand Bî ki rmeteut dipus d' grus ki d' farene, dji l' leye po cfessî l' semdi: a lu tot seu, i lyi fårè bén l' matinêye — Louis Baijot (fråze rifondowe).
- Gn aveut des grus d' maxhîs al farene. — Gaston Lucy (fråze rifondowe).
- Et i siervèt ça avou ene pitite assîtêye di « slilla », ene brune farene avou des spatêyès amandes, des djaeyes, et des grinnes di sezame. — Lucyin Mahin, Vera.
Ratourneures
[candjî]- blanke farene
- farene etire (farene complete)
- sote farene
- subtil come on molon el farene
- fé farene
Parintaedje
[candjî]Mots d’ aplacaedje
[candjî]Sinonimeye
[candjî]Dizeutrins mots
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
[candjî]blanc mitan d' on grin d' dinrêye