Aller au contenu

floyon

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : Floyon.

Loukîz a : «Floyon»

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje vî francike * « flado », çou ki dene on mot avou l’ cawete « -on », parint avou l' neyerlandès «vlade», «vla» (vôte), avou l' almand «Fladen» (minme sinse ki "floyon"), et avou l' walon «flate».

Sustantif

[candjî]
  1. (amagnî) gougouyreye fwaite avou do laecea, del farene, des oûs et do souke, cût e for so ene assîte ou avou ene coûtche di påsse.
    • Li båshele bén binåjhe
      A tot fait aprester
      Po covri ene bele tåve
      Po cwand serént spozés.
      Djambon et tchår salêye,
      Çoula n' î mankéve nén,
      Des floyons, des dorêyes
      Et des botayes di vén.
    • Il a ene boke, come on for å floyon, Simon
    • (cråmignon)
  2. tolminme kéne dorêye.

Ratourneures

[candjî]
  1. floyon tchåssî : sôre avou ene coûtche di påsse (E34)
    • Il ont tofer lodjî l' pacyince sins viker d' floyons tchåssîs Michel Pire (fråze rifondowe).
  2. blanc floyon : dorêye å riz et al simouye (E165).
  3. floyon ås biyokes, ås frambåjhes : dorêye ås fruts.

Mots vijhéns

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
dorêye Loukîz a : dorêye
sins påsse Loukîz a : pudingue

Waitîz eto

[candjî]