Aller au contenu

gôme

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : gome.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « cummis » (u « gummis », gôme des åbes), lu-minme vinant do bodje « κόμμι » ‎(« kómmi ») (minme sinse), lu-minme do vî edjipsyin.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
gôme gômes

gôme femrin

  1. Modele:fiti sipesse seuve ki brotche foû d' sacwants åbes, aprume les cerijhîs et les biyokîs.
  2. (mot des scoles) usteye po disfacer do scrijhaedje (disfaçåve).

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]
sipesse seuve ki brotche foû d' sacwants åbes

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
sipesse seuve brotchant foû
usteye po disfacer

Waitîz eto

[candjî]

Etimolodjeye

[candjî]

Loukîz a : « goûmes ».

Prononçaedje

[candjî]
  • AFE : /ɡõm/ /ɡoːm/

Sustantif

[candjî]

gôme omrin

  1. goûmes (maladeye des tchvås et des djins, dinltins).

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
  • gôme : E1