Aller au contenu

garene

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Racuzinåve avou l’ francès « garenne », ki vént do vî francès « garene », do viebe vî francès « garir », « garer » (wårder), plaece la k’ on wåde (ene sacwè) ; mot cité dins l’ FEW 22/2 9a (etimolodjeye nén cnoxhowe), hagnon « niche de chien », po Djanmioû : = garęn (garène).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
garene garenes

garene femrin

  1. gayole, cadje, la k’ on mete les lapéns.
    • [Po fé acopler les lapins] i fåt fé sôtler l’ mere dins l’ garene do måye. Motlî d’ Cele-dilé-Dinant, § 96, p. 111 (fråze rifondowe et rarindjeye).
  2. trô, sôre di boesse, la k’ on mete on tchén a houte.
  3. (pa stindaedje do sinse) narene (trô d’ nez).

Notule d’ uzaedje

[candjî]

On ndè fé sovint ene ratourneure po dire el biesse k’ on-z î mete : garene å tchén u garene di tchén (tchini) ; garene di lapén.

Parintaedje

[candjî]

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : E89, E177, E178

Ratournaedjes

[candjî]
garene di lapén
garene di tchén