Aller au contenu

kipôtyî

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di k(i)- / co-
Plinne cogne Lidje-Årdene
(betchete sipotchåve)
Cogne Nameur-Tchålerwè
(betchete nén spotchåve)
Sipotcheye cogne Lidje-Årdene
kipôtyî copôtyî cpôtyî

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « pate » (avou candjmint d’ voyale) avou l’ betchete « ki- » des viebes avou l’ dobe cawete « -yî » des viebes

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) kipôteye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) kipôtyîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) kipôtians
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) kipôteynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) kipôteyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) kipôtyive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) kipôteye
pårt. erirece (dj’ a, vos av) kipôtyî
Ôtes codjowaedjes come tcheryî

kipôtyî (viebe å coplemint)

  1. må tni, må fé aler avou ses mwins.
  2. (sessouwalité) prinde di tos les costés avou ses mwins, aprume les luretes d' ene kimere.

Parintaedje

[candjî]

Mots vijhéns

[candjî]

capougnî, cafougnî, tchaspougnî

Ratournaedjes

[candjî]
må tni avou ses mwins
toutchî tocosté (ene kimere) dins ene såme secsuwele Loukîz a : kipougnter