kissaetchî

Walon (Rifondou)

Alofômes di k(i)- / co-
Plinne cogne Lidje-Årdene (betchete sipotchåve)	Cogne Nameur-Tchålerwè (betchete nén spotchåve)	Sipotcheye cogne Lidje-Årdene
kisaetchî	cosaetchî	csaetchî

Do viebe « saetchî » avou l’ betchete « ki- » des viebes.

AFE :
- diferins prononçaedjes : /k(i.)sɛ.ˈt͡ʃiː/ Prononçaedje a radjouter (betchfessî ae)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /k(i.)sɛ.ˈt͡ʃiː/
Ricepeures : kis·sae·tchî

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	k(i)ssaetche
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	k(i)ssaetchîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	k(i)ssaetchans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	k(i)ssaetchnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	k(i)ssaetchrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	k(i)ssaetchive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	k(i)ssaetche
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	k(i)ssaetchî
Ôtes codjowaedjes	come waitî

kissaetchî

(viebe å coplemint) saetchî tocosté.
- Kissètchî 'ne båcèle — Motî Haust.
(viebe å prono) s' assoti po ene sacwè.
- On s’ kissèche co portant ; çou qui fai nosse grand mâ,
  C’è d’tote sôrt di boigne saint qu’on tribole è l’ poroche :
  Onque ni ratind nin l’aute, on s’ riwène à fièstî ; — Antoine Kirsch, Li sa'vtî èt l' banquî, 1889.
- Pire, li calote e s’ mwin, fjha ene foice et s’ kissaetcha
  Tant bén k’ må drî s’ monkeur. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.59, “Li Feume Malâde” (fråze rifondowe).
- C' est nén a vs kissaetchî pa les tchveas, k' vos vs saetchrez foû di spexheur. — Motî Haust (fråze rifondowe).
(viebe å prono) tirer s' plan dins ene afwaire.
- Kimint vs va t i ? Pa! on s' kissètche — Motî Haust.
- On s’ kissaetche tchaeconk a s’ manire ; — Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « On fait çou qu’on pout po viker», 1922, p.123 (fråze rifondowe).

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

tirer felmint tocosté

s' assoti

tirer s' plan