Aller au contenu

lapoter

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Mot-brut « lap » avou l’ dobe cawete « -oter » des viebes.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) lapote
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) lapotez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) lapotans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) lapotnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) lapotrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) lapotéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) lapote
pårt. erirece (dj’ a, vos av) lapoté
Ôtes codjowaedjes sipepieus tåvlea

lapoter (v. sins coplemint)

  1. laper a ptits côps.
  2. tchipoter u pesteler dins l' aiwe.
    • L' efant lapote e schadrea Motî Haust (fråze rifondowe).
    • Dj' a lapoté tote djoû dvins les frexhisses.
    • Ça fwait k' nosse Gusse inméve ostant leyî l' ome lapoter ene miete pus lontins (Alain Baune, Modele:CW 72, 2009 p. 117.

Ratourneures

[candjî]
  1. laid vénrdi, lapoté semdi, bea dimegne / grigneus vénrdi, lapoté semdi, bea dimegne

Parintaedje

[candjî]

(minme sourdant etimolodjike)

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
tchipoter dins l' aiwe