pleutyî
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « pleu » (avou on ristitchî T) avou l’ cawete di codjowaedje « -yî » des viebes.
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /pløː.tjiː/ /pløː.tiː/ /pløː.ti/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /pløː.tjiː/
- Ricepeures : pleu·tyî
Viebe
[candjî]| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | pleuteye |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | pleutyîz |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | pleutians |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | pleuteynut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | pleuteyrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | pleutyive |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | pleuteye |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | pleutyî |
pleutyî
- (viebe å coplemint) fé des pleus.
- Ene cote k' est pleuteye al machene — Motî Haust (fråze rifondowe).
- (v. sins coplemint) aveur des pleus a cåze di l' ådje.
- Si vizaedje cmince a pleutyî — Motî Haust (fråze rifondowe).
- (viebe å prono) mete si front e pleus d' ewaeråcion.
- Ele avance tot doûçmint. Nolu n' motixh pus, les fronts s' pleutièt— Louis Lagauche, "Li hatche di bronze" (1937), p. 50 (fråze rifondowe).
Parintaedje
[candjî]Mots vijhéns
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Li mot n’ est nén dins : C61
Ratournaedjes
[candjî]
Addjectif
[candjî]| singulî | pluriyal | |
|---|---|---|
| omrin | pleutyî | pleutyîs |
| femrin padrî | pleutieye | pleutieyes |
| femrin padvant | pleutieye | pleutieyès |
pleutyî omrin
- plin d’ pleus.
- Si vizaedje esteut rôti, pleutyî, avou les tchås tinkeyes. — Lucyin Mahin, Vera.
- I fåt sayî do rovyî ;
Les sovnances nos fjhèt divni trop vite vîs
Nos fjhèt des vizaedjes pleutyîs. — Jean-Pierre Vervier (fråze rifondowe).
