polén
Apparence
Etimolodjeye 1
[candjî]Calcaedje do francès « poulain » (minme sinse) (!!! a-z aveuri)
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /pɔ.lɛ̃/ /pu.lɛ̃/ /pɔ.le/ aschoûtez lu (oyon O.OU) (betchfessî én).
- prononçaedje zero-cnoxheu : /pɔ.lẽ/
- Ricepeures : po·lén
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
polén | poléns |
polén omrin
- (no d’ djonne di biesse) djonne di cavale.
- Vos årîz dit on djonne polén k’ on vént d’ ferer pol prumî côp. — Henri Simon, « Li Neûre Poye » 1889, (eplaidaedje da Jean Haust di 1936), p.94 (fråze rifondowe).
- Après aveur corou tot come on djonne polén,
Potchî, foutrumassé avå l' waide,
[...]Li gamén, fornåjhi, pind l' aiye, et s' lait tchôkî
Dvins l' grand lét ki sint bon. Bén vite, i s' essoctêye. — Martin Lejeune, “ Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune” p.146, « Bébé nâhî » (fråze rifondowe).
- (plante) påpåd-lôlô.
Parintaedje
[candjî]Sinonimeye
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Ratournaedjes
[candjî]Etimolodjeye 2
[candjî]Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
polén | poléns |
polén omrin
- (mot d’ medcén) glande ayinrece houzêye a cåze d' ene maladeye des pårteyes.
- Beacôp d' crapådes ont des poléns (tchanson del Binamêye Revolucion).