Aller au contenu

racatourner

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe «tourner», avou l’ betchete « raca- » des viebes; çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) racatoûne
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) racatournez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) racatournans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) racatoûnnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) racatoûnrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) racatournéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) racatoûne
pårt. erirece (dj’ a, vos av) racatourné
Ôtes codjowaedjes come wårder

racatourner

  1. (v. sins coplemint) tourner et ratourner.
    • Li vå del Molignêye racatoûne tot åddilong d' l' aiwe ki tchapote so les cayôs. Charles Massaux (fråze rifondowe).
  2. (viebe å coplemint) tourner et ratourner (ene metowe sacwè).
    • (Onk ki cwirt après ene loke dins ene banse di niches moumint) :: I n' î est nén, don: t' as racatourné l' banse pus d' dijh côps. Yves Gourdin (fråze rifondowe).
    • L' efant, foirt contin a l' idêye, racatoûne d' ene mwin el coine di s' divantrin. Louis Lecomte (fråze rifondowe).
    • (Ås gueyes) Li Djan racatoûne les boles po vey li kéne k' i va bouxhî avou. Joseph Bily (fråze rifondowe).
  3. (viebe å coplemint) (éndjolike) tourner sot, po ene copiutrece.

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

catourner, ratourniker

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
tourner et ratourner po on tchmin
tourner et rtourner ene sacwè