rihaper

Walon (Rifondou)[candjî]

**Alofômes di r(i)-**
avou ene sipotchåve voyale	avou ene divanceye voyale	sipotcheye cogne
rihaper	erhaper	rhaper

bodje « haper » avou l’ betchete « ri- » des viebes

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	r(i)hape
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	r(i)hapez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	r(i)hapans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	r(i)hapnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	r(i)haprè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	r(i)hapéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	r(i)hape
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	r(i)hapé
Ôtes codjowaedjes	come bouter

(viebe å coplemint) haper co 'ne feye
rissaetchî.
- Lès bwèh’lîs s’ètièstèt : li cwède èst co r’tinkèye
  èt, la qui l’ tchinne riplôye, on côp d’ hèpe bin mètou
  lî vint racrèhe si plåye tot lî r’hapant dèl fwèce
  — Henri Simon.
(viebe å prono) fé ene ahote, fé ene sacwè po s' rapåjhter.
- Pwis, après k' on-z a dansé,
  On va e djårdén s' pormoenner
  On s' rihape, on prind l' air.
  — François Barillié, divins Li camarad′ dè l'joie, 1852 (fråze rifondowe).
- I fåt qu’on l’åye al tére ! C’è-st-å toûr dès cougnêyes :
  èles l’ataquèt po l’ pîd. Li bwès, deûr come dè fiér,
  tint bon conte lès-ac’seûres dès hagnantès-ustèyes.
  Li brès′ dès-omes falih ; mins, so l’ timps qu’onk si r’hape,
  in-aute riprind l’ovrèdje.
  — Henri Simon.

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

s' rihaper