Aller au contenu

ritoutchî

Èn årtike di Wiccionaire.
Alofômes di r(i)-
avou ene sipotchåve voyale avou ene divanceye voyale sipotcheye cogne
ritoutchî ertoutchî rtoutchî

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « toutchî » avou l’ dobe betchete « ri- » di raprepiaedje des viebes

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) rimousse
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) rimoussîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) rimoussans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) rimousnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) rimousrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) rimoussive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) rimousse
pårt. erirece (dj’ a, vos av) rimoussî
Ôtes codjowaedjes come tchessî

ritoutchî

  1. (viebe å coplemint) toutchî eco ene feye.
    • Ridant vout mete li mwin sol bresse da Kinåve, kel ritoutche pus hôt. Henri Simon, « Li Neûre Poye » 1889, (eplaidaedje da Jean Haust di 1936), p.77 (fråze rifondowe).
  2. (viebe å coplemint) fé on ptit coridjaedje.
    • Ritoutchî èn ovraedje. Motî Haust (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]
fé on ptit coridjaedje

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
toutchî eco ene feye
fé on ptit coridjaedje