clå
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Tayon-bodje latén « clavus » (minme sinse).
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /klɔː/ /klaː/ /kloː/ /klõ/ (betchfessî å)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /klɔː/
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
clå | clås |
clå omrin
- (mot des mnujhîs et scrinîs) pitit stocaesse droet boket d’ fier, avou ene tiesse et ene ponte, k’ on cougne dins l’ bwès po fé tni eshonne deus sacwès.
- (mot d’ medcén) (pa stindaedje do sinse) boton ki vént sol pea, avou del matire divins, ki rexhe cwand i trawe.
- Dji conte ene blague, et vla l' roubiesse,
Kel dit a s' feme ! « Madame, dj' ô bén,
Ki vs avoz on gros clå sol f... djambe ». — Jean Bury, Joyeux rèspleus (1899), "Bin v’la st-on râre èdon surmint" (fråze rifondowe). - Bråmint dins yeusses avént des clås, des plakes plinnes d’ oumeur a leu djambe, des tchalons froxhîs avou les mantches di totes les usteyes des cinses et des terasmints — Louis Sohy (fråze rifondowe).
- Dji conte ene blague, et vla l' roubiesse,
Ratourneures
[candjî](ponte di fier)
- nén pindou å clå
- èn pus tni ni a clås ni a brokes; èn pus tni ni a clås ni a tchveyes
- on clå tchesse l’ ôte
- clå d’ ardwesse, clå a pate, clå d’ acî : sôres di clås.
- evoyî ås clås ås deus tiesses
- esse å clå di; esse å clå ki : esse å pont (å moumint) di/ki.
- il est å clå d' souner (= l' ôrlodje va bénrade souner) — Motî d’ Faimonveye (fråze rifondowe).
- å clå ki ns estans — Motî d’ Faimonveye (fråze rifondowe).
(maladeye)
- esse a clås et a mås : esse malåde avou toplin des markes sol pea.
Parintaedje
[candjî]Mots d’ aplacaedje
[candjî]Sinonimeye
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
[candjî]pitit boket d’ fier ki s' pike po fé tni åk