Aller au contenu

coutea

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « cout- » ‎(« coûte ») (avou candjmint d’ voyale), avou l’ cawete « -ea ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
coutea couteas

coutea omrin

  1. (usteye) usteye po côper, avou ene lame et on mantche.
  2. (åre) … ki pout divni ene åre po kernaxhî.
    • I s' ont batou sol pavêye et i s' ont-st axhoré a côps d' coutea D.T.W.
  3. (plante) sôre di cladjot, ki l’ sincieus no, c’ est : Iris pseudacorus
  4. (mot des cinsîs) coûte (pice del tcherowe).
  5. plome del cawe d' on cok.

Ratourneures

[candjî]
  1. li Bon Diu si åme et l' diåle ses oxheas po fé des ptits mantches di coutea
  2. vinde pol coutea : pol mangonreye.
  3. frut å coutea : k' on pout prezinter a tåve
  4. peler l' vinte avou on coutea d' bwès (peler, soyî ene sakî)
  5. on n' candje nén s' coutea po ene lambozete

Parintaedje

[candjî]

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Dizotrins mots

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
usteye po côper

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike coutea so Wikipedia