difåmer
Etimolodjeye
[candjî]Tayon-bodje latén « diffamare » (minme sinse).
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /dɪ.fɒː.ˈme/ /dɪ.fɔː.ˈme/ /dy.fɒː.ˈme/ (betchfessî å)
- (pa rfrancijhaedje) /di.fa.ˈme/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /di.fɔː.ˈme/
- Ricepeures : di·få·mer
Viebe
[candjî]difåmer
| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | difåme |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | difåmez |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | difåmans |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | difåmnut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | difåmrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | difåméve |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | difåme |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | difåmé |
| Ôtes codjowaedjes | come bouter |
- (viebe å coplemint) dire des messaedjes sol conte d' ene sakî po lyi fé do toirt.
- Po s' vindjî, i m' difåma tocosté. — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Li rwene, li mizere, li tourmint,
Li måle dotance ki troubele l' åme,
L' eveye, li noere eveye ki dfåme...
Tos les mås nos vnît foû d' ses mwins. — Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "Les deus sèmeus", p.25 (fråze rifondowe).
