Aller au contenu

disfagnî

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje «fagne», avou l’ betchete « dis- » di disfijhaedje des viebes ey avou l’ cawete di codjowaedje «  » des viebes.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) disfagne
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) disfagnîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) disfagnans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) disfagnnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) disfagnrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) disfagnive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) disfagne
pårt. erirece (dj’ a, vos av) disfagnî
Ôtes codjowaedjes come waitî

disfagnî (viebe å coplemint)

  1. rissaetchî foû d' ene fagne (èn ekipaedje k' î esteut ahoté).
  2. ((viebe å prono) : Loukîz a : « si disfagnî ».) si finit doûçmint, tot djåzant d' ene muzike avou des evolêyes.
    • Les efants tchantnut leu rfrin ki s' discrole dins leu croles Franz Dewandelaer (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

discroler, dishoter

Contråve

[candjî]

efagnî

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13
rissaetchî foû des fagnes