fagne

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : Fagne.

Walon (Rifondou)[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

Tayon-bodje vî hôt almand « fenni », ça fwait: racuzinåve avou l' almand « Fenn » (et l' almand « Venn » dins les nos d' plaece), ey eto avou l' neyerlandès « veen » et l' francès « fange »; mot cité dins l’ FEW 15/2 110b.

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
fagne fagnes

fagne femrin

  1. (djeyografeye) frexhe plaece avou des troufires et des sankisses, k’ on-z î passe målåjheymint, sovint metowe so ene plateur al copete d’ ene viye montinne.
    • On fôréve voltî å four di fagne Motî Scius (fråze rifondowe et rarindjeye).
    • Gn aveut on spér avå l’ fagne ki s’ pormoennéve e fôme di fabrike.

Ratourneures[candjî]

  1. li fagne Magnan, li fagne Magrite Djandour, li fagne Mariete: nos di des plaeces di Transene (egzimpes d' aplacaedje ordinaire).
  2. Mozet-Fagne : no d’ ene plaece di Djalhé (egzimpes d' aplacaedje tîxhon).

Parintaedje[candjî]

(minme sourdant etimolodjike)

Mots d’ aplacaedje[candjî]

Ortografeyes[candjî]

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C13

Ratournaedjes[candjî]

frexhe plaece k' on î pout dmorer dvins
fagne salrece

Waitîz eto[candjî]

Pweturlin-sintondjès[candjî]

Etimolodjeye[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « fagne », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje[candjî]

Sustantif[candjî]

singulî pluriyal
fagne fagnes

fagne femrin

  1. berdouye, gadrouye.
    Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Parintaedje[candjî]