djougler
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Tayon-bodje latén « iocārī » (« iocari ») (djouwer, dire ene sacwè po rire) çou ki dene on mot avou l’ dobe cawete « -ler » des viebes; åjheymint racuzinåve avou l' et pår l' .
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /d͡ʒu.ˈɡle/ /d͡ʒy.ˈɡle/ /d͡ʒi.ˈɡle/ /d͡ʒi.ˈɡlɛ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /d͡ʒu.ˈɡle/
- Ricepeures : djou·gler
Viebe
[candjî]Djin et tins | Codjowa |
---|---|
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | djouguele |
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | djouglez |
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | djouglans |
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | djouguelnut |
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | djouguelrè |
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | djougléve |
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | djouguele |
pårt. erirece (dj’ a, vos av) | djouglé |
Ôtes codjowaedjes | come shofler |
djougler (v. sins coplemint)
- djouwer come èn efant, sins tuzer pus lon.
- Les yebes riverdixhèt, les fleurs si rdressèt, les åbes rilevèt leus foyes, les biesses djouglèt tot s’ schoyant, sol trevén ki l’ plouve mousse e tere — Henri Simon, "Wice va l’êwe" (1907) (fråze rifondowe).
- Lontins vos m' avoz veyou crexhe,
Cori, djougler so les prés d' Drwexhe,
Prinde mes bagns diviè l' iye Monzin !
— Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 101 (fråze rifondowe).
Sinonimeye
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :