golzå

Walon (Rifondou)[candjî]

Tchamp d’ golzå.
Tchamp avou do golzå, motoit eployî come vete ecråxhe.
Metaedje e coleur djaene del campagne.

Etimolodjeye[candjî]

Bodje neyerlandès « koolzaad » (minme sinse) ; scawaedje do « t », kécfeye co prononcî e vî lingaedje d’ oyi (vî francès « colzat ») ; li vuzlaedje del prumire cossoune e walon vént kécfeye di l’ assaetchance do mot « gozåd » (k’ a ene disfondowe omofone) ; mot cité dins l’ FEW 16 343b.

Prononçaedje[candjî]

AFE :
- diferins prononçaedjes : /ɡɔl.ˈzɔː/ /ɡɔl.ˈzoː/ /kɔl.ˈzɔː/ /kɔl.ˈza/ (betchfessî å)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ɡɔl.ˈzɔː/
Ricepeures : gol·zå

Sustantif[candjî]

golzå omrin todi singulî

(plante) (mot des cinsîs) ahivêye plante del famile des croejhrecires, ki rshonne a do snè, e pus grand, et k’ on plante po ses grinnes k’ on pout stoide et fé d’ l’ ôle.
- Les djaenès stindêyes di golzå metnut l’ campagne e coleur. — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- Estô do dner des subzides pol leyî cori des bounès teres a djouxhire, on-z î plantreut do soya, do golzå, des poes et ki sai dj’. — Joseph Lahaye, Magne et s’ ti tais !, Coutcouloudjoû, lº 47 (fråze rifondowe).