halter
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « halt- » (« hale ») avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /hal.ˈte/ /al.ˈte/ /al.ˈtɛ/ (H prumrece)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /hal.ˈte/
- Ricepeures : hal·ter
Viebe
[candjî]| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | haltêye |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | haltez |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | haltans |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | haltêynut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | haltêyrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | haltéve |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | haltêye |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | halté |
| Ôtes codjowaedjes | come tchicter |
halter (v. sins coplemint)
- aveur ene fén.
- La si lontins ki l' guere duréve k' on si dmandéve s' ele pôreut djamåy halter — Joseph Calozet, E payis des shabotîs (fråze rifondowe).
