hosler
Walon (Rifondou)[candjî]
Etimolodjeye[candjî]
Bodje « hos- », bodje A do viebe « hossî » avou l’ dobe cawete « -ler » des viebes
Prononçaedje[candjî]
- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /hɔs.ˈle/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : hos·ler
Viebe[candjî]
| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | hossele |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | shoflez |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | shoflans |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | hosselnut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | hosselrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | shofléve |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | hossele |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | shoflé |
| Ôtes codjowaedjes | come shofler |
hosler
- (viebe å coplemint) fé aler påjhûlmint d' on costé a l' ôte.
- (mu prumire fornêye d' arimés)
Ci n' est nén do blanc pan del France.
C' est do noer pan del Walonreye;
Ki voloz vs? Måy nolu n' roveye
Li lingaedje ki hosla si efance — Amand Géradin, dins «Prumire fornêye» (fråze rifondowe).
- (mu prumire fornêye d' arimés)
- (v. sins coplemint) aler d' tos les costés.