mantea

Walon (Rifondou)

Tayon-bodje latén « mantellum » (vwele) çou ki dene on mot avou l’ cawete « -ea ».

singulî	pluriyal
mantea	manteas

mantea omrin

(mot d’ mousseure) bea gros tchôd mousmint, avou des mantches, k' on mete dissu les ôtes po n' nén awè froed.
- Li galant lyi aveut atchté on mantea d' fôreure.
- C' est l' mårene ki lyi a payî s' mantea d' bateme — Motî d’ Cînè (fråze rifondowe et rarindjeye).
- Ses poennes lyi avizèt des bouzés andjes moussîs d' gåz et d' bleus rubans tinant dvins leus potlêyès mwins les flotches d' ôr et do long mantea rodje ki l' måleur a metou so ses xhalêyès spales. — Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.66 (fråze rifondowe).
- Arestez vs ! Rôbaleu ki passe la dzeu l' hourêye
  Sitårant s' vert mantea disk' å fond del valêye— Louis Lagauche, "L' inmant", Dinant, (1947), p. 135 (fråze rifondowe).
- Li bijhe et l' solea s' tchamayént, tchaeconk dijhant k' il esteut l' pus foirt, cwand il ont veyou on voyaedjeu ki s' aprepyive, resseré dins on mantea — ratourné d' Ezope dins Li bijhe et l' solea (fråze rifondowe).
(noûmot pa stindaedje do sinse) (botanike) ewalpeure d' ene grinne.
(mot do bastimint) plantche del tchiminêye.
- Li mantea del tchiminêye — Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Li mot n’ est nén dins : R13

gros mousmint metou ådzeu des ôtes