motî
Èn årtike di Wiktionary.
 |
Cial, n a des racsegnes eciclopedikes so les motîs |
Ådvins
Walon
Etimolodjeye et tcherpetaedje
Bodje «mot», avou l' cawete "-î", sol tcherpinte do noûmot galo «motier» (minme sinse), (noûmot ehåyî diviè 1995).
Prononçaedje
- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /mɔ.tiː/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : mo·tî
Sustantif
| singulî | pluriyal |
|---|---|
| motî | motîs |
motî o.
- live wice ki les mots d' on lingaedje sont metous onk dirî l' ôte, sorlon l' ôre alfabetike di ç' langue la.
- Li mwaisse ouve då Lucien Léonard dimore si «Lexique namurois», on gros spès motî adjinçné idêye pa idêye.
- On Francès ki lit Rabelais dins l' mwaisse sicrijhaedje, i n' î comprind kendal; lyi fåreut cåzu on motî d' ancyin francès po tchaeke mot (L. Mahin).
Ratourneures
- >> esplicant motî : motî ki dene l' esplikêye des mots.
- >> ratournant motî : motî ki dene li ratournaedje des mots d' on lingaedje a l' ôte.
Sinonimeye
Ratournaedjes
± live avou des mots metou dins l' ôre alfabetike
