pûnicion
Apparence
Etimolodjeye
[candjî]Calcaedje do francès « punicion » (minme sinse) lu-minme do latén latén « punitio » ; çou ki dene on mot avou l’ cawete « -cion »
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /pyː.ni.ˈsjɔ̃/ /pyː.ny.ˈsjɔ̃/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /pyː.ni.ˈsjɔ̃/
- Ricepeures : pû·ni·cion
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
pûnicion | pûnicions |
pûnicion femrin
- (mot des scoles) penitince.
- I n’ a nén rindou s’ pûnicion.
- (mot d’ rilidjon) muzeure fwaite conte çou k' ene sakî a fwait d' må.
- Li noer oraedje, tchessî pal målediccion,
S' abata so nosse toet, parey k' ene pûnicion. — Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "Trop târd", p.61 (fråze rifondowe).
- Li noer oraedje, tchessî pal målediccion,
- sitouwåcion k’ on voet evi.
- C’ esteut ene pûnicion, saiss, d’ awè les accizyins.
- djin k’ on n’ dimeure nén voltî avou.
- Li grande Maria, c’ esteut ene pûnicion.
Parintaedje
[candjî]Sinonimeye
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
[candjî]Waitîz eto
[candjî]Lijhoz l’ årtike pûnicion so Wikipedia