Aller au contenu

pûnicion

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : punicion.

Etimolodjeye

[candjî]

Calcaedje do francès « punicion » (minme sinse) lu-minme do latén latén « punitio » ; çou ki dene on mot avou l’ cawete « -cion »

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
pûnicion pûnicions

pûnicion femrin

  1. (mot des scoles) penitince.
    • I n’ a nén rindou s’ pûnicion.
  2. (mot d’ rilidjon) muzeure fwaite conte çou k' ene sakî a fwait d' må.
    • Li noer oraedje, tchessî pal målediccion,
      S' abata so nosse toet, parey k' ene pûnicion. Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "Trop târd", p.61 (fråze rifondowe).
  3. sitouwåcion k’ on voet evi.
    • C’ esteut ene pûnicion, saiss, d’ awè les accizyins.
  4. djin k’ on n’ dimeure nén voltî avou.
    • Li grande Maria, c’ esteut ene pûnicion.

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]
  • (e scole) : penitince
  • (sitouwåcion k’ on voet evi) : cale, pûne
  • (djin k’ on n’ vout nén vey) : pûne

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C9 (mins on trouve « pûni »), E1, O4 (mins on trouve « pûni »)

Ratournaedjes

[candjî]
penitince e scole
muzeure fwaite conte çou k' ene sakî a fwait d' må

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike pûnicion so Wikipedia