Aller au contenu

pierler

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « pierl- » ‎(« piele ») avou l’ cawete di codjowaedje « -ler » des viebes, calcaedje do francès « perler ».

Prononçaedje

[candjî]
Gotes ki pierlèt so ene arantoele

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) pierlêye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) pierlez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) pierlans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) pierlêynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) pierlêyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) pierléve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) pierlêye
pårt. erirece (dj’ a, vos av) pierlé
Ôtes codjowaedjes come tchicter

pierler (viebe å coplemint)

  1. tourner a pieles.
  2. (pus stroetmint) (belès-letes) divni ou toumer come des pieles tot djåzant di gotes d' aiwe.
    • Tot s' rischandixh : les bwès, les teres
      Et les gotes pierlèt dzo ses feus.
      Louis Lagauche, "Les belès-eures" (1928), p. 108 (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : E1, E203, R10

Ratournaedjes

[candjî]
tourner a pieles