Aller au contenu

pruster

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : prusti.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « praestare » (esse meyeu ki) çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes; (avou on S latén divnou on toetea e francès).

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) prustêye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) prustez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) prustans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) prustêynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) prustêyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) prustéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) prustêye
pårt. erirece (dj’ a, vos av) prusté

pruster (viebe å coplemint) / (v. sins coplemint)

  1. leyî (ene sacwè) a ene sakî po k' i vos l' rinde après; diner mins les rvoleur pus tård.
    • Pruster des aidants, des meubes. Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Pocwè n' rind i måy les lives k' on lyi prustêye. Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Les otos, c' est come les femes: ça si prustêye nén.
    • On s’ aveut tant prusté des côps di spale,
      Ki tchaeke manaedje si sinteut disfoirci. Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.116, “Li Cholèrâ” (fråze rifondowe).
    • Prustoz m’ vos racènes,
      Po qu’ dj’î poûje à brèssîyes
      Lès fwaces po porsûre mi vôye
      Sins tchaîr à d’gnos.
      Jacques Desmet, Dêrènes bates, Mès racènes, 2014.
    • Mi feme vis va pruster ene rôbe, nosse dame … nos metrans-st adon vos mousmints a souwer. Paul-Henri Thomsin, ratournant Li diâle è cwér, ine avinteûre di Bakelandt l’èspiyon di Napolèyon à Lîdje, 2009, p. 6 (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. amisse po pruster, innmi po rinde
  2. pruster so biyet, pruster so ipoteke

Parintaedje

[candjî]

(minme sourdant etimolodjike)

Contråve

[candjî]

epronter.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
leyî po on tins


Kécfeye li minme etimolodjeye :