Aller au contenu

radoter

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje mîtrin neyerlandès « doten » ‎(« assoti »), pal voye do vî francès « radoter » (minme sinse) dispoy ene cogne *doter.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]

radoter

Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) radote
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) radotez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) radotans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) radotnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) radotrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) radotéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) radote
pårt. erirece (dj’ a, vos av) radoté
Ôtes codjowaedjes come bouter
  1. (v. sins coplemint) dire tolminme cwè, aprume tot djåzant di viyès djins.
    • Li pôve vî bouname kimince a radoter. Motî Forir (fråze rifondowe).
    • I gn a des cis ki radotèt tote leu veye. Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Les viyès djins radotèt. Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.44 (fråze rifondowe).

Parintaedje

[candjî]


Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
cåzer po sayî do trover èn arindjmint