vijhner
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « vijhén » (avou spotchaedje del cawete « -én ») avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- diferins prononçaedjes : /viʒ.ˈne/ /vɛ.hi.ˈne/ (waitîz cial ådzo e hagnon «ortografeye») (betchfessî jh) (36 prononçaedjes)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /viʒ.ˈne/
- Ricepeures : vijh·ner
Viebe
[candjî]| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | vijhnêye |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | vijhnez |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | vijhnans |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | vijhnêynut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | vijhnêyrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | vijhnéve |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | vijhnêye |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | vijhné |
| Ôtes codjowaedjes | come tchicter |
vijhner (v. sins coplemint)
- aler mon des vijhéns po cåzer.
- C’ est des djins ki n’ vijhnèt måy.
- K' a-t-ele co stou vijhner, po-z esse aprume rivnowe?
K' e-st i seur k' ele a stou co cakter avå l' rowe
— Édouard Remouchamps, Bultén del Societé d' Lidje, Bulletin de 1858, « Li savtî », 77-143 (fråze rifondowe). - Il est todi so tchamps so voyes,
Ki vijhnêye emon les crustins,
I dmande cial, i stitche la, contint,
Do dner çou k’ on lyi dene evoye— Joseph Vrindts, ”Racontules et råtchåds” (1920); "Li ptit vicaire" (fråze rifondowe).
Parintaedje
[candjî]Sinonimeye
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Li mot n’ est nén dins : R13
